“Zie ons als wegwijzer en vraagbaak”
Als je partner of ouder dementie krijgt heb je veel vragen. Welke voorzieningen zijn er? Komt mijn partner of ouder daarvoor in aanmerking? Hoe melden we ons aan? Wanhoop niet; zorgtrajectbegeleider Ine Delahaye en haar collega’s weten de weg in het ‘zorglandschap’.
Het woud aan zorgvoorzieningen is voor veel mensen een doolhof. Gelukkig zijn er zogenaamde ‘zorgtrajectbegeleiders’ zoals Ine en haar drie collega’s van Zuidzorg (in Mierlo zijn de zorgtrajectbegeleiders in dienst van Savant of de Zorgboog). “Wij begeleiden mensen waarbij er een vermoeden van dementie is en mensen waarbij de diagnose dementie al gesteld is. Mijn collega’s en ik weten welke voorzieningen er zijn en kennen de weg in het zorglandschap. Ook weten we waar en hoe je je kunt aanmelden, of er wachtlijsten zijn en of je een eigen bijdrage moet betalen.”
Veranderingen
Het is niet de bedoeling dat cliënten rechtstreeks op zoek gaan naar een zorgtrajectbegeleider, aldus Ine. “De mensen worden naar ons doorverwezen, ofwel door hun huisarts of door een ziekenhuisarts, bijvoorbeeld een geriater (specialist in de behandeling van oude mensen) of een neuroloog (gespecialiseerd in ziekten van de hersenen, zenuwen, ruggenmerg en spieren).” Dementie kan volgens Ine gepaard gaan met flinke veranderingen. “Denk aan geheugenproblemen, oriëntatieproblemen, verminderd overzicht en moeite met taal, emoties en het gebruik van apparaten. Wij als zorgtrajectbegeleiders helpen mensen hier beter mee om te gaan.”
Hulpmiddelen
Een zorgtrajectbegeleider kijkt samen met de mensen wat er nodig is om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen. Ine: “Hiervoor werken we nauw samen met diverse instanties en hulpverleners zoals huisartsen, praktijkondersteuners, de gemeente, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, thuiszorg en diverse dagbestedingen.” Handig: zorgtrajectbegeleiders weten wat voor hulpmiddelen er zijn, zoals een speciale dementieklok of een ‘medido’, een apparaatje dat op het juiste moment een zakje met een of meer medicijnen afgeeft en daarbij een piepje geeft. Ine: “Er is ook een robot beschikbaar, Tessa genaamd, die mensen herinnert aan hun agenda van die dag. Ook weten we welke vormen van dagbesteding er zijn en wat de verschillen daartussen zijn. In feite zijn we wegwijzers en vraagbakens.”
Mantelzorg bieden is niet eenvoudig. “Als mantelzorger word je zwaar belast en heb je weinig tijd voor jezelf. Mantelzorgers maken zich veel zorgen en krijgen weinig rust. Stel, je moet iedere keer weer op zoek naar je portemonnee of de huisdeursleutels omdat je partner die zaken voortdurend op een andere plek legt. Dat is vermoeiend, hoor.” Ine adviseert mensen snel naar de huisarts te gaan als er een vermoeden is van dementie. “Als de diagnose uitwijst dat er inderdaad sprake is van dementie heb je tijd om je voor te bereiden op wat komen gaat. Zo verklein je de kans op onbegrip en ruzie. Bovendien is er dan tijd om een band op te bouwen met mij of een collega van mij. We kunnen dan op ons gemak afspraken maken met de persoon met dementie en zijn omgeving en bekijken wat ze wel en niet willen. Dat geeft rust. Dat is niet alleen fijn voor de persoon met dementie maar ook voor mantelzorgers. Leven met dementie betekent kijken naar wat nog wél kan.”
Dit is de negende en laatste aflevering in een serie over dementievriendelijk Geldrop-Mierlo.